بی شک تمرین اساسی ترین عنصرسازنده هنرمندان است
و بزرگترین نقش را خصوصا برای به اوج رساندن نوازندگان ایفا می کند.
مطالبی که در این مقاله آمده سوالات رایجی است که هنگام تمرین عود برای هنرجویان پیش می آید.

11- قطعات با چه سطح تکنیکی را برای تمرین و نواختن انتخاب کنیم؟

نوازنده همواره بایستی در سه سطح مختلف تکنیکی قطعاتی را انتخاب کرده و بنوازد :

دسته اول،
قطعاتی که از لحاظ تکنیکی پایین تر از سطح نوازندگی او هستند،
انتخاب این دسته از قطعات بدین دلیل است که نوازنده با تمرین روی آنها، به چند دستاورد مهم زیر می رسد :

الف – با توجه به آنکه نوازنده، نسبتا راحت می تواند این دسته قطعات را بنوازند
ومشکل خاصی برای نواختن آنها برای او بوجود نمی آید،
مجالی برای اوبدست می آید تا بتواند روی سوناریته یا طنین صدای ساز خود کار کند و به کیفیت آن بهبود بخشد.

ب- نواختن اینگونه قطعات که اصطلاحا” ” قطعات تو دست” نامیده می شود
باعث می گردد تا روانی دست نوازنده حفظ گردد و دستان او حالت خشکی به خود نگیرند.

ج- به دلایل مختلف، لازم است تا نوازندگان همواره قطعاتی را برای نواختن بصورت آماده داشته باشند،
که اینگونه موسیقی ها می توانند، جزو دسته قطعات آماده جای گیرند.

آموزشگاه موسیقی

دسته دوم،
قطعاتی که هم سطح با توانایی های تکنیکی نوازندگان است،
مسلما” انتخاب این دسته از آهنگها نیز، بدلیل حفظ و بهبود بخشیدن در سطح موجود نوازندگی هنرمند است.

دسته سوم،
قطعاتی که در سطحی، بسیار بالاتر از قدرت و سطح موجود نوازندگی او می باشد.
انتخاب قطعات این دسته به این دلیل است که هر چند در” وضعیت فعلی” تکنیکی نوازنده،
امکان نواختن بی نقص و کامل این قطعات حتی با تمرین زیاد نیز، مقدور نمی باشد
و امکان اجرای این آثار، با رشد سطح نوازندگی و پخته تر شدن ذهن و نیز گذشت زمان بوجود می آید،
اما توجه به این نکته اساسی لازم است که، تلاش و کوشش فراوانی که نوازنده به عمل می آورد
تا آثاری بسیار فراتر از سطح تکنیک خود را بنوازد، باعث می شود
تا او به ” سطحی بالاتر” از وضعیت موجود تکنیکی خود برسد
و با این دیدگاه او توانایی های خود را پیشرفت داده است
ودر نتیجه، تمرین نواختن این دسته موسیقی ها حرکتی مثبت تلقی می گردد.

12- چگونه می توان به بهترین سوناریته در صداگیری از ساز رسید؟

روشهای صداگیری و تکنیک های مربوط به آن که منجر به بهترین سطح سوناریته سازهای مختلف می گردد
متفاوت است، اما یک نکته درباره صداگیری از سازها کلی است
و آن لزوم گوش کردن نوازنده به موسیقی ای است که می نوازد.
در واقع او باید سعی کند موسیقی خود را در حین نواختن مانند یک شنونده گوش دهد
و نقاط ضعف خود را در انواع صداگیری ها شناسایی و برطرف کند.
از طرف دیگرهر چه زمان بگذرد و شعور موسیقایی نوازنده نیز رشد یابد، توانایی او در صداگیری بهبود یافته و بهتر قادر خواهد بود تا مسائل مختلف صدا گیری از ساز را، رعایت کند.

13- درهنگامی که نوازنده به سطح نسبتا مطلوبی از نوازندگی رسید،
آیا بازهم نیازی به ادامه تمرین های روزانه تکنیکی وجود دارد؟

حتی پس از طی نمودن سطوح اولیه و درهنگامی که نوازنده به سطح نسبتا مطلوبی از نوازندگی رسیده است
و توانایی نواختن بسیاری از قطعات را نیز بدست آورده،
ادامه تمرین های روزانه تکنیکی ضروری است.

در واقع یک نوازنده، همواره باید همانند یک ورزشکار حرفه ای که بدنی آماده دارد،
قدرت نوازندگی خود را با این دسته از تمرین های مستمر حفظ کند.
هر چند بسیاری از نوازندگان، از نواختن این نوع تمارین به علت بی حوصلگی
وهمیچنین به اصطلاح خشک بودن آنها طفره می روند،
اما باید توجه داشت که رسیدن به یک سطح نسبتا مطلوب به هیچ وجه هم معنا با کنار گذاشتن این نوع تمرینات نیست.

آموزش عود